อำนาจจิ๋วสร้างชาติ

วาทะ แกนดอล์ฟ พ่อมดขาวแห่ง Lord of the Rings — “พ่อมดดำ ซารูมาน เชื่อว่า อำนาจทิ่ยิ่งใหญ่เท่านั้นที่จะยับยั้งความชั่วร้ายได้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าเห็น ข้าพบว่าการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตของคนธรรมดาสามัญต่างหากที่จะช่วยขจัดความมืดออกไปได้ เป็นการกระทำเล็ก ๆ ที่กอปรด้วยความรักและความเมตตา”

“Saruman believes it is only great power that can hold evil in check, but that is not what I have found. I found it is the small everyday deeds of ordinary folk that keep the darkness at bay… small acts of kindness and love.”

อำนาจในสภา อำนาจของผู้แทนตามระบอบประชาธิปไตย อำนาจข้าราชการ อำนาจสถาบันต่าง ๆ อันอาจจัดได้ว่าเป็นอำนาจอันยิ่งใหญ่ในสังคมไม่สามารถหยุดยั้งความชั่วที่กำลังกลืนกินสังคมของเราได้ และก็ไม่รู้ว่า หากความมืดบอดหรือ “คราส” (eclipse) ได้อมประเทศแล้ว อีกนานเพียงใดที่ความมืดมิดจะคลาย ให้เราได้เห็นแสงสว่าง ที่ผู้คนใฝ่ฝันถึง “ฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน”

เมื่ออำนาจอันยิ่งใหญ่ไม่อาจรับมือกับความชั่วได้ ก็คงได้เวลาที่อำนาจเล็ก ๆ หรืออำนาจจิ๋ว ของคนเล็กคนน้อยในสังคมจะลุกขึ้นมาทำอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ร่วมกัน ในรูปแบบอันหลากหลาย และกระทำด้วยความรัก ความเมตตาต่อตัวเอง ต่อเพื่อนร่วมชาติ และต่อลูกหลานในอนาคต

ในวันนี้ เราได้เห็นคนหลายกลุ่มลุกขึ้นมาทำในสิ่งที่ตนพอทำได้ ชวนกันทำ ไม่ว่าจะออน์ไลน์ บนถนน ที่หน้าสถานทูต —- เราแต่ละคนจะแผลงอำนาจจิ๋วในตนในวิธีการรูปแบบไหนบ้าง ข้าราชการผู้หวังดีต่อชาติ ตำรวจน้ำดี ทหาร พนักงานบริษัท (ท่านได้โอกาสแสดงความสร้างสรรค์เรื่องการแสดงความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) โรงเรียน นักเรียน ครู มหาวิทยาลัย อาจารย์ พ่อค้า แม่ขาย และทุกคนที่เป็นผู้มี่ส่วนสร้างชาติ  —- ท่านจะแสดงออกอย่างไรเพื่อขับไล่ “ราหู” ที่กำลังจะอมความดีงามในแผ่นดิน

ถึงตรงนี้ คิดถึงกวีบทหนึ่ง “I hear America Singing” ของ วอลท์ วิทแมน กวีชาวอเมริกันในยุคสร้างชาติ โดยย่อแล้ว วิทแมนกล่าวสรรเสริญ ผู้คนทุกหมู่เหล่าที่มีส่วนสร้างสังคม ไม่ว่าจะเป็นช่างไม้ คนเรือ คนทำรองเท้า คนสร้างอาคาร แม่ แม่บ้าน แต่ละคนขับขานบทเพลงต่าง ๆ กัน แต่ทุกบทเพลงประสานกันเป็นอเมริกา

I hear America singing, the varied carols I hear,

Those of mechanics, each one singing his as it should be blithe and strong,

The carpenter singing his as he measures his plank or beam,

The mason singing his as he makes ready for work, or leaves off work,

The boatman singing what belongs to him in his boat, the deckhand

singing on the steamboat deck,

The shoemaker singing as he sits on his bench, the hatter singing as he stands,

The wood-cutter’s song, the ploughboy’s on his way in the morning, or

at noon intermission or at sundown,

The delicious singing of the mother, or of the young wife at work, or of

the girl sewing or washing,

Each singing what belongs to him or her and to none else,

The day what belongs to the day—at night the party of young fellows,

robust, friendly,

Singing with open mouths their strong melodious songs.